Anna Sophie op de fiets

De fiets

Ik herinner me ‘t nog heel goed. We zaten in een soort wederopbouw fase, ik denk dat het enkele dagen na het horen van de eerste diagnose is geweest. Ivo en ik maakten voorzichtig nieuwe verwachtingen. Niet eens bewust, dit proces ging vanzelf een speelde zich voornamelijk naast de couveuse af. Ik kangoeroe’de dan met Anna Sophie op mijn buik en Ivo las informatie over het syndroom van Down. We vonden op internet alleen succesverhalen over de prestaties en ontwikkelingsmogelijkheden van kinderen met Downsyndroom. En dat is zeer aangenaam als je in je eigen emotionele wederopbouw fase zit. Het wordt een stuk ingewikkelder als je vervolgens wéér afstand moet nemen van je nieuwe verwachtingen. Maar dat had gelukkig niemand ons nog verteld.
En zo lazen we die ene keer het verhaal over een gezin dat ieder jaar op fietsvakantie ging. Na jaren oefenen trapte hun zoon met Downsyndroom gewoon mee op een eigen (tweewieler) fiets. Ivo las het hardop voor naast de couveuse en enkele dagen later vertelde hij het verhaal aan zijn moeder. De oma van Anna Sophie. Zie je wel, het komt wel, alleen wat later.
Door onze nieuwe fiets verwachting maakten we concrete plannen: we zouden rond Anna’s tweede verjaardag een Wishbone bike kopen. Gewoon een hele stoere, veel te dure- en duurzame loopfiets. Een aanrader voor kinderen met een zwakke spierspanning.
Maar tegen de tijd dat Anna Sophie twee jaar oud werd en op een Facebook pagina voor moeders met down-kinderen de een na de andere downnie-op-wishbonebike-foto werd gepost, had ik een gruwelijke hekel gekregen aan de Wishbone bike. Anna Sophie had namelijk nog maar net haar eigen handjes en voetjes ontdekt. Fietsen leek nog heel ver weg en misschien wel nooit mogelijk. Dus kieperden we onze fietsverwachting weer over boord.
En net op het moment als je het niet meer verwacht, want Anna Sophie zit nog steeds naar haar handjes en voetjes te staren, stuurt de fysiotherapeute een filmpje door.
En weet je? Als niets vanzelf gaat, is echt alles heel bijzonder. Maar dit, dit is gewoon pure topsport! Een topprestatie door Anna Sophie dankzij het vertrouwen, doorzettingsmoten en het geloof van Ellen, haar fysiotherapeute! Geniet je even mee van Anna Sophie op de fiets?

0 gedachten over “De fiets”

  1. Yolanda Rommers

    WoW, WoW, WoW! Petje af en diep respect voor jullie allebei! Wat een prachtige/mooie mensen zijn jullie en wat een waanzinnig doorzettingsvermogen! Alleen maar liefde! Geweldig om dit te lezen. Heb zojuist jullie verhaal in Psychologie Magazine gelezen. Jullie hebben mij geraakt! Echt waar, ongelooflijk moedig ondanks vele tegenslagen. Heel veel succes met alles en jullie kunnen het! ❤️❤️❤️

  2. Yolanda Rommers

    Heel graag gedaan! Jullie ook heel veel mooie, gelukkige & liefdevolle jaren samen. Wat een prachtig gezin! Only love ❤️❤️❤️! Dank jullie wel ??????.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven