Langzaamaan worden twee voorbereidingsjaren werkelijkheid. De mannen van Hegeman bouw werken razendsnel en met zichtbaar passie en plezier.
De specifieke aanpassingen en daarbij horende afmetingen voor de zorgaanbouw zijn maanden geleden al door een tekenbureau op de tekentafel uitgewerkt. Aanpassingen en specifieke afmetingen voor een slaapkamer en badkamer op de benedenverdieping, bedacht door meerdere ergotherapeuten en uitgewerkt in keurige rapportages.
Zo zagen we begin 2017 “de onafhankelijke partij” -met mevrouw B als onafhankelijk medisch adviseur – ingehuurd door de gemeente Zwolle om haar advies te geven over de noodzaak en mogelijkheden voor een (zorg)uitbouw voor Anna. Wat ze met het uitgebreide advies rapport van de revalidatiecentrum, al dan wel van een half jaar eerder, hebben gedaan is totaal onbekend.
We lieten de regie los, hoorden de WMO adviezen aan -zoals het advies van de sociaal werker samenleving en welzijn om te verhuizen- en 9 maanden later, 49 e-mail berichten verder kwam het akkoord: we gaan verbouwen.
En het CAK verhaal? Tja, de eigen bijdrage. Het indicatiebedrag is volgens de website van het CAK dusdanig hoog dat ik er gemakshalve vanuit ga dat er een rekenfout in de website zit. En nu vooral hard duimen voor de wijzigingen in het regeerakkoord van Rutte III ‘Vertrouwen in de toekomst’ Een hoopvolle naam voor een aantal plannen om de zorg en ondersteuning te veranderen. Voor de meeste veranderingen zijn aanpassingen van de wet nodig, dat geeft dan weer wat minder vertrouwen in de toekomst.
Afijn, terug naar bouw. Het begint leuk te worden. Het gevoel van “noodzaak” maakt plaats voor “blijheid en trots”. De twee voorbereidingsjaren worden langzaamaan werkelijkheid. Tja en daar worden we blij van.
