Doordat Anna Sophie een lange tijd thuis kwam te zitten zonder extra zorgondersteuning, kwamen we met ons gezin in een soort overlevingsstand. Alles draaide volledig om de zorg en ritme van Anna. We realiseerden ons temeer hoe waardevol de (ambulante) begeleiders van Anna Sophie zijn. Ode aan jullie. Ode aan de zorg! Ook voelde ik hoe belangrijk het is om als ouder van een zorgintensief kind juist extra goed voor jezelf te zorgen. Een veel gehoorde opmerking die pas binnenkomt wanneer je aan den lijve ondervindt wat er gebeurt als je het niet doet. Om op te laden, maakten we dit jaar veel wandelingen door de natuur. 

Tijdens de eerste lockdown trokken we ons een aantal weken terug op een natuurcamping en vonden we de rust door ons af te zonderen van alle negatieve berichtgevingen. We gingen “gezapig cocoonen”. En tussen de lockdown door, trokken we op goed geluk bijna 5 weken met ons gezin in de caravan door Frankrijk. Onze reisverhalen heb je wellicht gevolgd via Instagram #annawashierenwijook En tijdens de zomervakantie vroeg ik mezelf af of het nog steeds zinvol is en goed voelt om over onze persoonlijke ervaringen te schrijven. Het antwoord was volmondig “ja!” De verhalen blijken andere ouders te inspireren, het verbindt, geeft hoop en betekenis.