“Jouw vakantievoorpret begint tussen 10 en 14 januari op de Vakantiebeurs 2018, in de Jaarbeurs.” Lees ik op Facebook. Ik denk aan onze vakantiepret en scrol naar de vakantiefoto’s op Facebook van afgelopen zomer 2017. De reacties: “Prachtige foto’s, jullie genieten” “Wow Steef! Wat vet!” “Zo bijzonder. Jullie reis is vast weer fantastisch” . Euh, was dat eigenlijk wel zo? Of geven de foto’s geen realistisch beeld van de werkelijkheid…
Uit een enquête van VIVA over de effecten van Social Media en je zelfbeeld, blijkt dat we veel positievere berichten en foto’s op de Sociale bühne gooien, dan het in de werkelijkheid is. Uitzonderingen daar gelaten.
Ik beken. De fotocollage’s van afgelopen zomer geven niet helemaal een realistisch beeld van de vakantie. De enige foto die dat wel geeft, is gemaakt in Cochem tijdens de laatste dag van de vakantie. Ivo en ik zittend op een bankje aan de oevers van de Moezel met een kopje koffie. De kids liggen met hun hoofdjes tegen elkaar te slapen in de fietskar. Op de foto kijk ik blij en opgelucht. Ivo kijkt moe maar ontspannen. We hebben net besloten dat we naar huis gaan. Het is klaar, de vakantie is voorbij.
Denemarken
Denemarken was het plan. Maar dat viel letterlijk en figuurlijk in het water. Een koude regenachtige ellende met een gehandicapt meisje van vier, een zoontje van één jaar oud en een positieve vastberaden man die ons tussen de buien door uit de caravan sleepte voor een wandeling of fietstocht. Helaas zakte het humeur van mijn positieve man tijdens ieder douche moment met de kids linea recta naar de omgevingstemperatuur van Denemarken.
In de bijna perfect ingerichte gehandicapten sanitair hield ik Anna stevig vast op schoot. Soms op een klapstoel aan de muur, soms op een tuinstoel onder de douche. Maar altijd samen met Ivo die met uitgestrekte armen Anna aan het insoppen was. Anna gillend van angst door een te hard afgestelde waterstraal. Mees toekijkend, vaak brullend van ongeduld in de buggy. Hierna was altijd improviseren geblazen, want waar droog je haar af en kleed je haar – inclusief luier – aan?
Waarom ze nergens een “klapplank” aan de muur bevestigd hebben is mij een groot raadsel.
Tractoren trokken caravans uit de dikke lagen modder en waterpoelen. Broertje Mees stapte dapper z’n eerste pasjes rond in de plassen of zwom in de voortent – voordat deze kapot waaide – bij een temperatuur van 17 graden. Maar Anna is een zon-elfje, Een warmtemensje. Dagenlang zat ze in haar rolstoel buggy, drie truien dik. Ze verveelde zich hoorbaar. Haar boze kreunen en monotone mantra’s galmden regelmatig over de camping.
Maarja, we gaan door. Onze drang naar reizen, nieuwe omgevingen ontdekken, onderweg zijn en aankomen op een nieuwe bestemming is te groot om vanwege Anna de vakantie eerder te beëindigen of helemaal niet meer op vakantie te gaan. Voortdurend verrast worden door nieuwe omgevingen, anders dan thuis. Het buitenleven met elkaar als gezin is puur en zonder afleiding. Dezelfde drang zorgde ervoor dat we uiteindelijk de boot van Denemarken richting Duitsland namen en doorreden naar de zon en warmte in zuid Duitsland.
Bijna 4000 kilometer verder, op het bankje waar één van de eerlijkste vakantie selfies is gemaakt, kwamen we tot de conclusie dat we het kamperen niet willen opgeven vanwege een gehandicapt kindje of slecht weer. Het verschil met een gezin zonder gehandicapt kind zal steeds groter worden, evenals ons improvisatie vermogen.
Zoektocht naar geschikte vakantieadressen
De zoektocht naar aangepaste vakanties is gestart. Een expeditie op zich – ondanks mijn werkervaring in de reisbranche. Onze zoek criteria: Aangepast sanitair met douchebrandcard. Ruime accommodaties of staanplaatsen. Snoezel faciliteiten of nestjesschommel. Niet te loenatik, te instellingerig of te zeventig plusserig. Ook leuk voor de “Brus”. Natuur. En niet teveel starende Hollanders – en dat is geen grap, maar lastig vooraf vast te stellen. Hetzelfde geldt voor de zon! Reis je met ons mee?
Mooi geschreven blog! Heel herkenbaar. Heb je al eens van de camping Puylagorge gehoord? http://www.puylagorge.eu. We hebben geen aandelen (;-) maar wel heel goede ervaringen: de camping (of je nou met eigen tent of caravan komt, of een safaritent of huisje huurt) voldoet aan alles wat jij opsomt als essentiële voorwaarden, is voorzien van goede, aangepast voorzieningen (inclusief snoezelruimte, en tillift bij het zwembad; omheind uiteraard), en heeft desondanks allerminst een verzorgingsinstelling- / ‘loenatik’-karakter. In tegendeel, er heerst een heerlijke campeersfeer, met — en dat is het grootste Uniek Selling Point — inclusief animatie-op-maat voor alle kinderen, ongeacht hun beperking of het ontbreken daarvan. Die animatie wordt verzorgd door goed begeleide vrijwilligers, veelal jongeren die een week of twee van hun vakantie zich hiervoor inzetten. Toen we eenmaal deze camping ontdekt hadden wilden onze kinderen (ook onze zoon zonder beperking) daarna nooit meer ergens anders heen. De camping wordt gerund door een Nederlandse familie, en staat middenin een natuurgebied. Weinig ‘actie’ maar veel ruimte en rust. Puntje van aandacht is wel dat de tenthuur best prijzig is (maar dan heb je een flinkerd met veranda), en je kan er dus ook met eigen tent/caravan er gaan staan. Hoe dan ook, onze ervaring is enorm positief.
Hallo Anne,
Bedankt voor je bericht. We hebben inderdaad van camping Puylagorge gehoord en enkele jaren geleden ontmoet op de vakantiebeurs.
Nog niet bezocht… binnenkort wel. Misschien deze zomer.. 🙂
Klopt, de allermeesten zetten foto’s online van zichzelf, waar net niet de rommelige keuken op staat, of niet die waar ze hun buik vergaten in te houden.
En stiekem houden wij, Noren, ook van warme vakanties in zwembroek aan het strand. Snap je meteen waarom we zo van kampvuur-stoken houden. lekker warm, Mijn schoonmoeder gaat altijd krom van de reuma weer naar huis, na een zomervakantie bij ons.
Maar! het goede nieuws: de skipiste hier vlakbij heeft geinvesteerd in een zitski! Dus voor de wintersport… kun je deze kant op. Krijg je van mij warme chocolademelk.
Klinkt goed Eleonie! Sauna aanschaffen voor je schoonmoeder? Ik gedachten hoor ik het geknetter van kampvuur tijdens de aprés ski. Ik ga opzoek naar een grote ski slee voor Anna, maximaal thermo ondergoed + kleding en als Mees ouder
is, komen we jullie Noorse Choco proeven!
Hallo lieve mensen, Een heel herkenbaar verhaal. Wij gaan al jaren mee met Wigwamvakanties, zij hebben twee locaties in Frankrijk en een aantal in Nederland. Onze dochter geniet enorm van de gezelligheid van de andere kinderen en de begeleiders. hartelijke groet en veel succes!
Bedankt voor de tip!
Hallo, wat een mooie herkenbare blog!
Ik sluit me geheel aan bij Sonja hierboven. Na een aantal teleurstellende vakanties waarbij wij gedesillusioneerd eerder naar huis gingen, hebben wij Stichting Wigwam ontdekt. Wat een verademing! De ingrediënten die jij noemt zijn rijk aanwezig. Aangepaste activiteiten voor je dochter met één op één begeleiding, een leuk programma voor brussen, natuur, rust, campingsfeer, compleet met kampvuur en bonte avond, tijd voor je lief, geen starende Hollanders, allerminst een loenatik of instellings-sfeer, wel een fijn staaltje inclusiemaatschappij, want alle kinderen (handicap of niet) spelen samen. Voor ons een absolute verademing en een groot feest om het ieder jaar mee te mogen maken! Voor meer informatie: Lees mijn blog op http://www.suzannebos.nl ( O mooi Wigwamland onder de bomen – geldt voor alle locaties en voor iedereen, handicap of niet :-)) http://www.suzannebos.nl/index.php/archieven/746
Absolute aanrader!
Heel veel succes en geluk met je gezin!
Hartelijke groet,
Suzanne
Hoi Suzanne,
Dat klinkt goed! Ik ga zeker je blog lezen. Dankjewel voor het delen.
Ook in dewereldvanklaproos zijn wij op zoek en delen we onze vakantie verhalen… Op vakantie anders, noemen wij zo’n vakantie met aanpassingen. Inmiddels hebben wij voor de derde keer op rij een vakantie op Domaine de Puylagorge geboekt! Ik denk zoiets als Camping de Ruimte, maar dan in Frankrijk.
https://www.dewereldvanklaproos.nl/2017/08/domaine-de-puylagorge-ons-normaal/
Echt een aanrader!
Hoi Iris, dankjewel voor de tip! Ik heb al ontzettend veel over domaine de puylagorge gehoord. We gaan er vast een keer naar toe! 🙂