En toen…vaarwel

En toen, toen alle Rododendrons in bloei stonden, eindige haar verhaal. Een kist. Een afscheid. En buiten vliegt een roodborstje. Afscheid nemen tussen de bloemen, omringt door verhalen van toen. Ze hield van haar familie, vrienden en van bloemen. Ook van sherry. En daar lachen we om.
Er zijn tranen om het lot. Over het gedeelde lot als moeder van een zorgen kind. En toen, toen haar geest nog scherp was, waren er verhalen. Over ziekenhuizen, die ene huisarts, een hartafwijking, eetproblemen, verhalen over zorgen. Verhalen over haar gehandicapte dochter. Zij praatte en ik luisterde. Tot Anna Sophie werd geboren. Toen praatte ze en verstond ik haar.

 

 

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven