“De onafhankelijke partij”
A r c h i e f – februari 2017
‘Jullie hebben een mooie grote woonkamer, de optie om inpandig een zorgunit voor uw dochter te realiseren zal ik ook nader bekijken’. Mevrouw B kijkt ons beide even kort aan en wijst naar de serre. Mevrouw B is als onafhankelijk medisch adviseur door de gemeente Zwolle ingehuurd om haar advies te geven over de noodzaak en mogelijkheden voor een (zorg)uitbouw voor Anna.
De ogen van Mevrouw B schieten snel en adequaat door onze woonkamer. Ze heeft een zakelijke bijna hoffelijke houding zonder enige vorm van emotie.
Ik kijk naar haar rood gelakte nagels als ze plots opstaat en naar de serre loopt. Ik slik. Wat als haar advies luidt om de serre als zorgunit te gebruiken? Rustig blijven nu. Ik kijk naar buiten. Ondanks een gure dag in februari is het licht binnen, ganzen vliegen voorbij en aan de overkant van het water laat een onbekende man zijn hondje uit. ‘Dit hebben we na aankoop van de woning direct laten aanbouwen, toen we nog geen kinderen hadden’, hoor ik Ivo zeggen. ‘Hier is dus geen ruimte, maar aan de voorkant van het huis wel’, vul ik Ivo snel aan. Mevrouw B maakt met een korte knik duidelijk dat ze naar ons luistert. Ze loopt naar het midden van het huis en wijst naar het plafond. ‘Wat zit hier boven’? We zouden nog een lift kunnen overwegen’. Hoe is de situatie boven?’ Ik dreun de ingestudeerde argumenten op waarom een eigen leef- en verzorgruimte voor Anna op de bovenverdieping niet haalbaar is. Ik ben het nu al zat.
Mevrouw B gaat weer zitten, wij volgen. Mijn hart zit in mijn keel. Het is niet de eerste keer dat mevrouw B bij ons thuis is. Mevrouw B wordt regelmatig ingezet door de gemeente, als er een onafhankelijk (medisch) advies nodig is voor het aanschaffen van een hulpmiddel. ‘Anna is geen traplift meisje en dat er een hulpvraag ligt om een slaapkamer annex badkamer gelijkvloers te realiseren is mij wel duidelijk. Maar of dat per se aan de voorzijde van uw huis gerealiseerd moet worden is maar de vraag’ zegt Mevrouw B zakelijk. ‘Houdt u er rekening mee dat de gemeente u zal adviseren om te verhuizen.’ Ondertussen bladert ze door haar documenten en begint met schrijven. Ik schrik en slik een traan weg.
Moeten we dan toch noodgedwongen verhuizen of zal ze wel een positief advies geven om te verbouwen? En wat kan de WMO op financieel gebied voor ons betekenen als mevrouw B een positief advies voor verbouwen geeft? Of moet de gemeente er zelf nog een ei over leggen? Vast wel. Ik voel angst om de regie te verliezen en heb talloze vragen.
In oktober 2016 ontvingen we een rapport van het revalidatiecentrum de Vogellanden. Voor het eerst lazen we zwart op wit dat uit diverse onderzoeken bleek dat Anna hoogstwaarschijnlijk niet (de trap op) gaat lopen o.a. door haar lage cognitieve leeftijd en visus problematieken. Ruimte en tijd voor verdriet hebben we niet genomen. Al vrij snel begon Ivo na te denken over het idee om een uitbouw te realiseren. De ergotherapeut van het revalidatiecentrum schreef een uitgebreid adviesrapport voor het realiseren van een slaapkamer annex badkamer op de begaande grond. Zou mevrouw B het rapport eigenlijk wel gelezen hebben?
Ik verbreek de stilte. ‘Anna wordt te zwaar om haar enkele keren per dag naar boven te tillen. Ze heeft veel behoefte aan rustmomenten in een stille ruimte, zoals een slaapkamer. Maar eindelijk is het meer dan dat.’ Mevrouw B legt haar pen neer en kijkt me onderzoekend aan. ‘We vinden het bovendien heel fijn dat we tijdens de ochtenden geen verzorgers van Anna boven tegenkomen.’ Ik denk aan Esther die zichzelf een aantal keer per week binnenlaat. Vaak stap ik net onder de douche vandaan als Esther komt, of van de W.C. Ik voel me niet vrij, al kan het Esther weinig schelen als ik nog niet aangekleed ben. ‘Ik heb tekeningen gemaakt van een mogelijke oplossing aan de voorzijde van ons huis’ Ivo opent de map. ‘Kunt u deze aan mij mailen? Ik heb genoeg gezien’.
Dit was het dan. Ik loop met mevrouw B mee naar de deur. ‘Sterkte mevrouw van Witzenburg’. Ik knik en vraag me af waarmee. We zijn gestart!
Deel II > Deel III