Dom van Trier. 5 jaar geleden tijdens de jaarwisseling 2012/2013. Ik steek een kaarsje aan in de kerk, buig m’n hoofd en spreek in gedachten een vurige wens uit. ‘God, als U bestaat -ik ben gelovig opgevoed maar door al het leed in de wereld en de combinatie religie versus wetenschap, geloof ik sinds mijn puberteit in het “ietsisme” –
‘God, als u bestaat, tel ik mijn zegeningen en hoop ik op een kindje dat ons leven zal verrijken.’ Ik herinner me de geur van Wierook en de zon die precies op dat moment door de hoge kerkramen in mijn gezicht scheen. Buiten vroeg ik Ivo welke gedachten hij had tijdens het aansteken van het kaarsje. ‘Een kindje’, fluisterde hij.
Die nacht werd ik zwanger van Anna.
Vandaag, 5 jaar later in de Dom van Trier. Ik steek een kaarsje aan en kijk naar Anna. Onbekende voorbijgangers kijken naar ons. Onbekende ogen staren vanaf de kerkbanken. Ik negeer ze en denk terug aan de afgelopen 5 jaar. Anna heeft ons leven verijkt. Anna is toeval. Een lot uit de loterij of pech. Er zijn geen erfelijke oorzaken gevonden. Ze is niet het gevolg van door Tsjernobyl beschadigde eitjes in de jaren 80. Ze was er gewoon ineens.
Ik loop op de starende mensen af om ook te gaan zitten. Sommige lachen even bemoedigend naar mij of vertederend naar Anna.
Schuin voor ons hangt een beeld van Jezus met een dikke engel die verdacht veel op een downie lijkt. Ineens schiet het verhaal van de Amerikaanse schrijfster Erma Bombeck mij te binnen.
God kiest een moeder voor een gehandicapt kind.
(Geschreven door Erma Bombeck)
De meeste vrouwen worden per ongeluk moeder, sommige door een bewuste keuze, enkelen door sociale druk en enkele doordat het zo hoort. Dit jaar alleen al, zullen er bijna 100.000 vrouwen zijn die moeder worden van een gehandicapt kind. Heb jij je wel eens afgevraagd hoe die worden geselecteerd? Op de een of andere manier stel ik me voor, dat God over de aarde zweeft om de vrouwen uit te zoeken, met de grootst mogelijke zorgvuldigheid! Terwijl Hij ze observeert, geeft Hij een engel instructies om het op te schrijven in een enorm groot boek!
“Ärmstrong, Beth; een zoon met als beschermheilige Matthew.”
“Forrester, Majorie; een dochter met als beschermheilige Cecelia.”
“Rudledge, Carrie; een tweeling met als beschermheilige ….. geef haar Gerard maar. Want hij is gewend aan godslastering.”
Tenslotte geeft hij een naam door aan de engel en glimlacht. Geef haar maar een gehandicapt kindje.
De engel is nieuwsgierig. “Waarom een gehandicapt kindje voor haar?? Ze is altijd zo gelukkig en blij.”
“Juist daarom!” lacht God.
“Als ik een gehandicapt kindje over zou laten aan een moeder die niet weet wat geluk en blijdschap is, dat zou pas wreed zijn!”
“Maar heeft ze ook geduld?” vraagt de engel.
“Ik wil niet dat ze te geduldig is, want dan zou ze verdrinken in zelfmedelijden en wanhoop. Als zij eenmaal over de eerste schrik en teleurstelling heen is, kan ze het aan. Ik heb haar vandaag eens gadegeslagen en ze is eigenwijs en onafhankelijk. Ze zal haar kind moeten leren leven in haar wereld en dat zal niet gemakkelijk zijn!!
“Maar Heer, ik denk dat ze niet eens in U geloofd!”
God lacht. “Dat is niet zo erg, daar is iets aan te doen. Deze vrouw is precies goed. Ze is net egoïstisch genoeg.”
De engel snakt naar adem, “Egoïsme? Is dat een goede eigenschap??”
God knikt. “Als zij zich niet af en toe kan losmaken van het kind, zal ze het nooit redden. Ja, dit is een vrouw die ik wil zegenen met een kind dat niet helemaal perfect is. En ze beseft het nu nog niet, maar zij is degene om jaloers op te zijn. Ze zal namelijk nooit het gesproken woord zomaar voor lief nemen. Ze zal nooit een stap in de ontwikkeling van haar kind als vanzelfsprekend zien. Wanneer haar kind voor de eerste keer “Mama” zegt weet ze dat het een wonder is en het ook zo zien! Wanneer zij een boom of zonsondergang aan haar blinde kind probeert uit te leggen, zal zij het zien zoals maar weinig mensen mijn schepping zien.
Ik zal haar de dingen laten zien zoals ik ze zie — naïviteit, wreedheid en vooroordelen— en ik zal haar de kracht geven er boven te staan. Ze zal nooit alleen zijn. Ik zal naast haar staan, elke minuut, elke dag van haar leven, omdat ze mijn werk doet. En daarom zal zij ook altijd aan mijn zijde zijn.”
“En wie wordt dan haar beschermheilige?” vraagt de engel, zijn pen door de lucht balancerend.
God lacht. “Een spiegel zal voldoende zijn”.
