Woondromen. Column.
Inspiratie. Levend verlies
Voor ouders van bijzondere kinderen
en zorg professionals
Reis je mee in de Wereld van Anna Sophie?
Inspiratie en herkenning voor ouders van kinderen met bijzondere zorg(en) en organisaties die te maken hebben met ouders van zorgintensieve kinderen.
Als gezin met een zorgintensief kind wil je ondanks de beperkingen een zo ‘normaal mogelijk leven’ kunnen leiden. Maar hoe doe je dat in een samenleving waar nog best veel onwetendheid is over kinderen (en volwassenen) met een beperking?
En wat betekent het voor jezelf en de toekomst als je een kind hebt met bijzondere zorg(en)? En hoe ga je als zorgprofessional in je werk om met verschillende vormen van rouw en verlies bij ouders van zorgintensieve kinderen?
We nemen je mee op expeditie in de Wereld van Anna Sophie. Een reis die we zelf maken, maar niet alleen!
Reis je mee in de Wereld van Anna Sophie?
Als gezin met een zorgintensief kind wil je ondanks de beperkingen een zo ‘normaal mogelijk leven’ kunnen leiden. Maar hoe doe je dat in een samenleving waar nog best veel onwetendheid is over kinderen (en volwassenen) met een beperking?
En wat betekent het voor jezelf en de toekomst als je een kind hebt met bijzondere zorg(en)? En hoe ga je als zorgprofessional in je werk om met verschillende vormen van rouw en verlies bij ouders van zorgintensieve kinderen?
We nemen je mee op expeditie in de Wereld van Anna Sophie. Een reis die we zelf maken, maar niet alleen!
Wat ik voor jou kan betekenen
Wie is Anna Sophie?
Anna is 10 jaar en functioneert ongeveer als een kindje tussen de 9 maanden en 1 jaar oud. Ze heeft Downsyndroom, maar niet zoals op t.v. Anna kan niet praten, zelfstandig staan of lopen. Best een uitdaging als je opgroeit in een gezin dat ontzettend van kletsen, wandelen en kamperen houdt. Gelukkig heeft ze een rolstoel met mudcruiser, waar we heel wat kilometers mee wandelen.
Anna woont thuis en gaat overdag naar een specialistische opvang. Ze heeft een super lieve pgber die ons thuis helpt met de verzorging en begeleiding van Anna die 24 uur zorg nodig heeft.
Anna is een buitenmeisje en houdt van eten, wandelen, snoezelen, zwemmen, Ipad, handen en heeft altijd een muziek speeltje aan haar oor.
Mijn laatste columns
doorléven en dóórleven
Anna had een verstikking in juni. Ze kwam er goed uit en ik herpakte me snel. Na zoiets heftigs zijn we gauw geneigd om snel door te gaan. Maar wat voor effect heeft dat op je emoties, immuunsysteem en brein? Wat als we altijd maar in een soort overlevingsstand doorgaan omdat we “flink” moeten zijn? Een nieuwe column over doorléven en dóórleven.
Is inclusie een illusie
‘Ik geloof niet in inclusie’ zei ik iets wat bot tijdens een gesprek met een zorgorganisatie. Een beetje nuance was wel op z’n plaats geweest. Ondanks dat ik me vanuit verschillende organisaties inzet voor een inclusieve samenleving, plaats ik als moeder van een dochter met een beperking regelmatig vraagtekens bij inclusie.
Het meisje met de rode badmuts
Ze droeg een rood badpak met een rode badmuts. Ze was klein van stuk en stond met opgeheven kin aan de rand van het zwembad. Ze leek te twijfelen. Maar toen ik beter keek zag ik dat ze ademhalingsoefeningen deed. Zou ze hier alleen zijn?
Plots sprong ze vol overgave in het water. En met een perfecte borstcrawl zwom ze van me vandaan. Geroerd keek ik haar na. Ze had Downsyndroom.